درآیات بسیاری خداوند به بی یار و یاور بودن آدمی در قیامت توجه میدهد...ومالهم من ناصرین...وترکتم ماخولناکم وراءظهورکم....مانری معکم شفعاء....
واین از واقعیات حتمی است.یعنی واقعیت اینست که مابسوی جایی در حرکتیم که هیچ یک از حامیان دنیوی ما کاری از دستشان برنمیآید..وقتی که پدر و مادر وبرادر و...از آدم فرارکنند تکلیف بقیه که معلوم است!
اما چگونه است که این تنهایی حقیقی اخروی اصلا محل توجه ما نیست؟بنظر میرسد یکی از دلایلش دلگرمیهای خیالی است که در دنیا برای خود جسته ایم.تکیه بر مقام و موقعیت و اطرافیان و گروه و....داریم و همه توجه ما به همین تکیه گاههاست و درجهت افزایش آن تلاش دایم داریم! غافل از آنکه همه اینها در آخرت رنگ میبازند وتنها قلب سلیم است که آنروز بکار میآید!
یوم لا ینفع مال و لا بنون الا من اتی الله بقلب سلیم.....
@ namazesobh
...
چه زود دیرمیشود!...این جملات را همه مامیشنویم و خودمان هم بکار میبریم اما ظاهرا عمق ماجرا هنوز باورمان نشده است و الا این قدر گرفتار ودرگیر و غصه دار دنیا نبودیم!
نمیشود چیزی برای آدمی مهم نباشد ولی تمام دغدشه همان باشد و شب وروز بخاطر آن نگران باشد!! قصه ما آدمها خیلی عجیب است.ازطرفی بزبان میگوییم دنیا گذراست و ارزش ندارد و..واز طرفی هم اگر ریشه یابی کنیم همه ناراحتیهای شبانه روز ما مربوط به همین امر بی ارزش است! پس معلوم میشود که آنقدرها هم بی ارزش نبوده است!
اما قرآن که حقایق حتمی عالم را بما گوشزد میکند بارها بصورت شفاف گفته است که ارزش اصلی مربوط به آخرت است نه دنیا و آدمی را از دل بستن بدنیا و غصه خوردن برای آن بازداشته است...
آری اگر بفهمیم که واقعا زندگی پس از مرگ ابدی است! وبفهمیم که عمرما در دنیا چه کوتاه است ...اگر واقعا درک کنیم...حاضرنخواهیم بود سرسوزنی بخاطر دنیا خودرا معطل کنیم!
@namazesobh
شب و روز جمعه متفاوت با دیگر ابام هفته است.در زیارت امام زمان ع میخوانیم که ما در این روز مهمان شماییم! ....آری هرچند ما همیشه میهمان سفره اهل بیتیم اما جمعه دعوتی خاص است..
نیاز ما به امام زمان ع یک نیاز اساسی است زیرا حیات اصلی ما در گرو ایشان است.حیات اصلی با حضور پیامبر خدا و ولی خدا بدست میآید ولذا در دعای افتتاح بدرگاه خدا شکوه میکنیم که اللهم انا نشکو الیک فقد نبینا و غیبه ولینا....لذا در فقدان پیامبررحمتش و غیبت ولی زمانش ما همچون یتیمان و مساکینی هستیم که مستحق نگاه یاریم...
مولای ما....امروز جمعه است ..آن روز موعود..و ما میهمان شما..فاضفنا و اجرنا...پس عنایتی فرما وما را از برکات این روز بهر مند ساز....
@namazesobh
بارها شنیده ایم که نومیدی در درگاه الهی بی معناست کمااینکه خداوند هم فرموده است
انه لاییاس من روح الله الا القوم الکافرون
اما بیاییم ببینیم که چرا نومیدی در اینجا ممنوع است؟ بنظرمیرسد برای فهم این مساله یک مقایسه میتواند راهگشا باشد.
شخصی را درنظر بگیرید که مشکلاتی بصورت زنجیره ای برایش پیش آمده بطوری که سرمایه اش را از دست داده و همه موفعیت اجتماعی اش در مخاطره واقع شده است.چنین کسی در نگاه مردم افت شدیدی پیدامیکند و به روندی نزولی مبتلا میشود.اما حال اگر بخواهیم ارتباط فرد را باخدا درنظر بگیریم قضیه کاملا متفاوت میشود یعنی دقیقا در آن شرایطی که فرد به نقطه صفر میرسد (بانگاه به اعمال و رفتار خودش) در همان وقت هیچ مشکلی برای حضورش در درگاه الهی وجود ندارد!(باتوجه به لطف و عنایت الهی).یعنی همیشه و در بدترین شرایط هم وقتی به لطف خدا متوجه شویم همه چیز درست میشود! و او ما را در هرحالی که هستیم میپذیرد! و بهیچ وجه گذشته تاریک ما را به رخ ما نمیکشد و بهترین موقعیت را بلافاصله در اختیار ماقرار میدهد!!! صرفا بدلیل اینکه ما به بی چاره بودن خود واقف شده ایم! زیرا درک بی چارگی غیر خدا ما را به همه کاره بودن او میرساند....باین دلیل است که ناامیدی در اینجا هیچ مفهومی ندارد!
حال ممکن است این سوال طرح شود که اگر چنین است پس این همه آیات عذاب در قران برای چیست؟
جواب این است که دقیقا این آیات برای آن است که افراد کمتر دچاربی مبالاتی شده و قدم در مسیر نابودی نگذارند یعنی بیشتر کاربرد بازدارنده دارد
@namazesobh
یکی از نکات زیبا در موضوع تقرب بدستگاه الهی اینست که برخلاف سیستم های دنیوی که معمولا از پدیده رانت رنج میبرند و همیشه کسانی و گروههایی وجود دارند که فوق سوال و جواب بوده و بدون داشتن هیچ شایستگی از جایگاه خاص برخوردارند! درگاه الهی مبرای از چنین پدیده شومی است! و یکی از دلایلی که همواره کسانی که فاقد قدرت و ثروت و رانت بودند گرد پیغمبران الهی جمع میشدند همین بود.در اینجا نه تنها از رانت خبری نیست بلکه ؛ هرکه مقربتر است جام بلا بیشترش میدهند! زیرا در اینجا تنها عشق است که حکومت میکند! وچه زیباست حکومت عشق و دولت عاشقان! دراینجا هرکس که مقربتر است بیشتر فراری از مقام ومنصب است! و بیشتر درپی خدمت! دراینجا هرکس نورچشمی است مظلوم تر و رنجدیده تر است! ...........
خدایا! هرگاه که سختی پیمودن راهت درنظرم جلوه میکند شیرینی بهره مندی از نگاهت بر آن غالب میشود و میدانم که اگر این عشق را بمن ارزانی کنی همه این سختی ها رنگ میبازد!
خدایا...میدانم که سرمایه عشق تو با هیچ سرمایه ای قابل مقایسه نیست...پس ازتو آن را طلب میکنم....خدایا استشمام بوی دنیاطلبی آزرده ام میسازد.شامه ام را با بوی خوش عشقت بنواز...خدایا چنان کن سرانجام کار...توخشنود باشی ومارستگار...
@namazesobh