نماز صبح

ان ناشئه اللیل هی اشد وطئا و اقوم قیلا

نماز صبح

ان ناشئه اللیل هی اشد وطئا و اقوم قیلا

چهارسالگی

یا مجدد

دیروز این وبلاگ وارد سال چهارم تشکیل خود شد!

نه خودم برایش جشن تولد گرفتم و نه کسی هدیه ای به او داد!

فقط خواستم بیاد خودم بیاورم که سه سال فقط از تولد این فرزند مجازی گذشته!

و نمیدانم چگونه گذشته که داوریش با دیگران است.

......

این روزها یاداور خاطرات بسیار دیگری نیز هست....

خاطراتی که حداقل مسیر زندگی نسل مارا تغییرداد..

امامی که بمنزله نوری بود در ظلمتکده تاریک دنیا...

یادش بخیر..

چقدر محو در خدا بود..

و چقدر بادیدنش همه خدایی میشدند...

..........

و امروز باز این ظلمت و تاریکی است که مانع رویت انوار الهی است...

ورفع این حجابها مستلزم حیاتی جدید و تولدی دوباره است..

حیاتی انفسی