روز بعثت رسول گرامی اسلام روز افشای اسرار توحیدو روز انکشاف ظرفیت نامتناهی الهی انسان است.خداوند متعال حضرت محمد ص را از جهت همه کمالات ظاهری و باطنی بر همه پیامبران برتری بخشید.انبیای گذشته به مقام احدیت توجه داشته اند اما واجد آن نبوده اند واین تنها رسول خاتم است که خداوند مقام احدیت به او اعطا فرمودواو رابدان حد رسانید که درود خودوملایکه اش دایما بسوی او روان است!....
ز"احمد" تا "احد" یک میم فرق است
جهانی اندراین یک میم غرق است!
و چون این مقام به حضرتش عطا شده ، او بمنزله همه عالم است.بی جهت نیست که خدایش او را رحمت برای عالمیان دانست.و ماارسلناک الا رحمه للعالمین....پس در این روز که روز بعثت اوست و آغاز رسالتش، با پیوند با روح بلندش و درود فرستادن به مقامش ...از او بهترین را بعنی درک درست "احد" را مسالت داریم تا شاید مشمول دعای خیرش قرارگیریم..
انشااااااا
@namazesobh
به روزهای پایانی ماه رجب نزدیک میشویم وتا چندصباحی دیگر باید تا یکسال با او خداحافظی کنیم.این ایام ولیالی فرصتهای بی بدیلی است که میتواند در نزدیک ساختن ما به معبود بسیار موثرباشد.وهمین تقرب باوست که چنان زیبایی به وجودش میبخشد که نمیتوانی مانع تاثیر نور وجودش بر کسانی شوی که بااو آشنا میشوند!
براستی این چه قدرتی است که دشمن را با همه امکانات بسیار وبا آنکه امام کاظم ع را به بند کشیده است ،بستوه میآورد؟! این چه نفوذ معنوی است که از همه دشمنان و زندان بانها مرید میسازد؟!...آری...اینجاست که باهمه وجود میفهمی که چرا درنگاه اولیاء خدا ، دنیا ومطامع دنیا پشیزی ارزش ندارد چه رسد به این که بخواهد مانع حرکت تو بسوی آسمان باشد! ابنجاست که پوچی دغدغه های دنیوی برملا میشود، دغدغه هایی که برای هیچ است و توهمی بیش نیست.اینست که همه دنیا مداران بظاهر قدرتمند دربرابرعظمت روحی این شحصیت تسلیم میشوند وبار دیگر باثبات میرسد که:
آدمی در عالم خاکی نمی آید به دست
عالمی دیگر بباید ساخت وزنو آدمی....
@namazesobh
شاید یکی از مهمترین شخصیت هایی که در زندگی همه ما بیشترین تاثیر را بجای میگذارد معلم باشد.آغاز همه کتابها نیز با علم و علم آموزی است .بی شک علم و حقیقت آن بیشترین سهم را نیز در ساخت شخصیت انسان ایفا میکند.اما نکته جالب توجهی که در نگاه دین به این کار ارزشمند وجود دارد اینست که علم امری مقدس محسوب میشود.وبهمین دلیل ماهیت آن نیز منفاوت است.در این نگاه علم مساوی با انباشته ای از اطلاعات در حافظه نیست چرا که در آن صورت تفاوتی میان عالم و حافظه external وجود نخواهد داشت! در حالی که فاصله بسیار زیاد است .در این نگاه علم امری مقدس است و بمثابه نوری است که خداوند به شکرانه تلاش آدمی در دل او قرار میدهد.به همین جهت این علم اساسا نمیتواند فاقد عمل باشد وبه تعبیر زیبایی که در روایت آمده است العلم یهتف بالعمل فان اجابه و الا ارتحل...یعنی علم به عمل دعوت میکند واگر دعوتش اجابت نشد در وجود شخص باقی نمیماند! طبیعی است چنین علمی مقدس باشد و در حرکت آدمی بسوی خدا بسیار موثر!
آری...عمل در این نگاه جزء جدانشدنی از علم است ودقیقا همین ویژگی نیز سبب تاثیر گذاری چنین علمی است.و کیست که نداند جدایی عمل از علم و مبدل شدن آن به ابزاری صرف برای کسب ثروت و موقعیت چه لطمه جبران ناپذیری به اخلاق و معنویت وارد میسازد......
آری باز به همین جهت است که معلمی یک عشق است و نه یک شغل! و همین عشق بالاترین پاداشی است که نصیب او میشود.
روز معلم بر همه عاشقانی که دراین کسوت مقدس تلاش میکنند مبارک!
@namazesobh
وقتی تعابیر تند قرآن وروابات را در مورد فریبکاری های دنبا میبینی در آغاز شاید باهمیت مساله چندان واقف نگردی.مثلا امام سجاد ع در مناجات راهدان چنبن آغاز میکند:
خدایا ما را در جایگاهی گذاردی که برای فریبمان گودال ها کنده و به دست مرگ دام فسون خود گسترده است از فریب ومکر او به تو پناه میبریم....او طالبان خود را هلاک میکند....
وقتی این جملات امام معصوم را میخوانی احساس میکنی که با دشمن عجیب و غریبی روبرو هستی...و حقیقت مساله نیز همین است..اما مشکل از اینجاست که پایگاه این دشمن بیرون ازمانیست که با انواع سلاح های پیشرفته اورا تهدید کنیم...او در درون دل ما خانه کرده است...و او از قوای خود ما برعلیه خودمان بهره میگیرد! وحتی او باعناوین مقدس حقیقت دین و دینداری را ازما میگیرد و وقتی عمیق نگاه میکنیم میبینیم از ایمان ما جز تظاهری بی خاصیت و عباداتی صوری و ظاهری چیزی باقی نمانده و در عوض انواع گناهها از تهمت و دروغ وغیبت وبهتان وسوظن و تکفیر وتفسیق و... باتوجیهات دینی در میان ما رواج بافته ولی از صداقت و رحم و شفقت و محبت و وفاداری و امانتداری و فداکاری و گذشت و....که اساس دینداری است خبری نیست!
آیا فریب چیزی جز این است؟آیا فریب جز این است که اعمالت همه ضایع میشوند و توگمان میکنی که مشغول انجام بهترین اعمالی؟ الذین ضل سعیهم فی الحیوه الدنیا وهم یحسبون انهم یحسنون صنعا....؟؟
پس ضروری است با چشمانی تیزتر مراقب فریبکاری های این دشمن خطرناک درون باشیم و به انجام ظاهری اعمال دینی دلخوش نباشیم..
@namazesobh
یکی از ویژگیهای شگفت انگیز دنیا وجود امور متضاد در کنار یکدیگراست! در حقیقت همان تقابل خیر وشر که خصلت اساسی دنیاست در همه امور دنیا نیز تسری یافته است! یعنی شما به هر پدیده دنیوی که نگاه میکنیدمیتوانید جنبه های مثبت ومنفی را درکنار هم بیابید..
حال سخن در اینست که این ویژگی در حقیقت مربوط به آن است که ما در دنیایی بسر میبریم که نازله نازل خلقت الهی است.دنیا از آن جهت که نازله نازله...است پست و کوچک و حقیر و...است چون پایین ترین مراتب و اسفل السافلین است! واین است سبب همه بدیها و کجی ها...هرجا نقص و کاستی و خرابی است مربوط به همین نشاه دنیاست.اما...اما این سکه روی دیگری هم دارد و آن روی دیگر سکه وجهه الهی دنیاست! هرچه وجهه مادیش حقیر و بی ارزش است وجهه الهیش بزرگ و ارزشمند و آرامش بخش است! پس اگر حقیقت عالم مورد توجه ماباشد که حقیقتش همان وجود خدای متعال است هیچ گاه دچار یاس ونومیدی و ترس نمیشویم.این نکته در مناجات معتصمین امام سجاد ع بروشنی تثبیت شده است...یعنی در آنجا این خصلتهای الهی که همه آنها موجب دلگرمی و آرامش آدمی است محل تاکید واقع شده است...
ای پناه پناهندگان...ای رهاننده تباه شدگان....ای بخشاینده تهیدستان...ای منزلگاه آوارگان...ای یاور ناتوانان....اگر به عزت تو پناه نبرم پس به که پناه ببرم؟....
آیا با چنین خدایی جایی برای نافرمانیش باقی میماند؟؟؟!!!
@namazesobh