متاع فریب!!
وقتی تعابیر تند قرآن وروابات را در مورد فریبکاری های دنبا میبینی در آغاز شاید باهمیت مساله چندان واقف نگردی.مثلا امام سجاد ع در مناجات راهدان چنبن آغاز میکند:
خدایا ما را در جایگاهی گذاردی که برای فریبمان گودال ها کنده و به دست مرگ دام فسون خود گسترده است از فریب ومکر او به تو پناه میبریم....او طالبان خود را هلاک میکند....
وقتی این جملات امام معصوم را میخوانی احساس میکنی که با دشمن عجیب و غریبی روبرو هستی...و حقیقت مساله نیز همین است..اما مشکل از اینجاست که پایگاه این دشمن بیرون ازمانیست که با انواع سلاح های پیشرفته اورا تهدید کنیم...او در درون دل ما خانه کرده است...و او از قوای خود ما برعلیه خودمان بهره میگیرد! وحتی او باعناوین مقدس حقیقت دین و دینداری را ازما میگیرد و وقتی عمیق نگاه میکنیم میبینیم از ایمان ما جز تظاهری بی خاصیت و عباداتی صوری و ظاهری چیزی باقی نمانده و در عوض انواع گناهها از تهمت و دروغ وغیبت وبهتان وسوظن و تکفیر وتفسیق و... باتوجیهات دینی در میان ما رواج بافته ولی از صداقت و رحم و شفقت و محبت و وفاداری و امانتداری و فداکاری و گذشت و....که اساس دینداری است خبری نیست!
آیا فریب چیزی جز این است؟آیا فریب جز این است که اعمالت همه ضایع میشوند و توگمان میکنی که مشغول انجام بهترین اعمالی؟ الذین ضل سعیهم فی الحیوه الدنیا وهم یحسبون انهم یحسنون صنعا....؟؟
پس ضروری است با چشمانی تیزتر مراقب فریبکاری های این دشمن خطرناک درون باشیم و به انجام ظاهری اعمال دینی دلخوش نباشیم..
@namazesobh
