همه ماآدمیان بنوعی در جستجوی برتری هستیم.موقعیت برتر، شغل برتر،مدرک....
اما همه این برتریهایی که معمولا بدنبالش هستیم ،امور دنیوی و گذرایی هستند که نه تنها مساله ما را حل نمیکنند بلکه برای ما تولید مساله و نزاع میکنند! همیشه برای رسیدن به جایگاه برتر و قدرت بالاتر و سرمایه بیشتر باهم وارد نزاع و درگیری میشویم و همه چیز حتی امور مقدس را هم به پای خودخواهی و برتری طلبی خویش قربانی میکنیم و این بسیار دردناک است.اما ریشه همه این نزاع ها اینست که ما از توحید دور افتاده ایم.بجای حقیقت به اعتبار دل خوش کرده ایم.به جای آب با سراب دلخوشیم.به جای بندگی خدا بنده هوی شده ایم.به جای بزرگ شدن حقیر شده ایم...اما همچنان هم براین طبل باطل میکوبیم! ما از حقیقت والای انسانی خود دورشده ایم.حقیقتی که برتر و بالاتر و بزرگتر از همه این حقارت هاست.چه زیبا گفت مولانا: ما زبالاییم و بالا میرویم...مازدریاییم و دریا میرویم....خوانده ای انا الیه راجعون...تابدانی تا کجاها میرویم....
ریشه همه دردها و رنجهای ما در همینجاست.از اصل خود دور افتاده ایم و تنها زمانی دردمان التیام می یابد که به آغوش او برگردیم...
@namazesobh