نماز صبح

ان ناشئه اللیل هی اشد وطئا و اقوم قیلا

نماز صبح

ان ناشئه اللیل هی اشد وطئا و اقوم قیلا

جشن "حیات"!


زیبایی بهار به چیست؟ چه اتفاقی در بهار میافتد که او را از زمستان جدا میسازد؟  پدیده شگفت انگیزی که رخ میدهد " حیات" است!  حال حیات چیست؟ افزایشی صوری و سطحی از بیرون است؟ اگر در زمستان بیاییم و درختان خشک را با لباس های فاخر تزیین کنیم بهاری رخ داده است؟ اگر ساقه ها و شاخه های مرده را آرایش کنیم میتوان جشن شکوفایی گرفت؟ یا اینکه چنین کارهایی بیشتر سبب خنده و استهزاست؟! جشن بهار وقتی صورت میگرد که جوانه کوچک سبزی را بر اندام خشک زمستانی گیاه میبینی! او هرچند اکنون کوچک است اما برای تو شادی آفرین است چون از "حیات " خبر میدهد! ولی ما آدمیان را چه میشود که در جشن ما و عید ما خبری از حیات نیست؟ جشن های ما بوی کهنگی میدهد! زیرا پس از پایان مراسم و در آوردن لباسهای عید! بوی آزار دهنده زمستان "جان" ما همچنان با ماست! ساقه ها و شاخه های ما همچنان بی ثمرند وتنها ساعاتی میوه های نمادین را با خود حمل کرده اند! و پس از مراسم بازگشایی همه چیز به جای قبل برگشته است! روحیات و اخلاق و رفتار و روش و منش و اندیشه و آگاهی و....همانی است که بوده و هیچ خبری از صبر و شکر و شفقت و مهربانی و گذشت و نشاط و شور و عشق و....در وجود ما نیست!  تازه در همان مراسم جشن هم نمونه هایی افتخار آمیز از عادات و رفتار زمستانی خود را بنمایش میگذاریم! و اینچنین است که سالهای عمر ما بی "بهار" سپری میشوند ...

پس تو را هرلحظه مرگ و رجعتیست

مصطفی فرمود دنیا ساعتی است!

@namazesobh

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد