مشاهده جمال دوست !
عالمی که دراو زندگی میکنیم و همه آنچه در اوست ،تنها زمانی ارزش پیدا میکند که نمایشگر جمال زیبای الهی باشد وگرنه هیچ ارزشی ندارد.چنان که یک گونی سپه چک تنها وقتی ارزشمند است که پشتوانه بانکی داشته باشد والا اگر این اسکناسها از اعتبار افتاده باشند این گونی اسکناس با کیسه زباله تفاوتی نخواهد داشت.بدن تنومند و زیبای یک ورزشکارتنها وقتی احترام دارد که روح در او باقی است و گرنه جایش برروی زمین نیست !
آری...بهمین صورت زندگی انسان اگر از "عشق "خالی شود به کالبدی خشک و بی روح بدل میشود که هیچ رشد و کمالی دراونخواهد بود.لذا مشاهده جمال حق در لحظه لحظه زندگی است که به آن رنگ حیات میبخشد و برآن باید شکر گزاربود.علی ع در خطبه 108نهج البلاغه میفرماید: الحمدلله المتجلی لخلقه بخلقه. حمدوسپاس خدایی را که از طریق مخلوقات خویش برای آنها تجلی نموده و آشکار است.و اینجاست که معلوم میشود چرا یاد دوست آرامش بخش است: الا بذکرالله تطمان القلوب.رعد28- همه غفلتها و گناهان و غمها و شکابتها و اضطرابها و نگرانیها و ترسها و ...تنها در وقتی پیش میآیند که محبوب را درکنارخودت احساس نمیکنی! و گرنه همه این تلخیها شیرین میشود! پس بهتر آنست که از او خودش را طلب کنیم که تنها خودش درمان همه دردهاست! الهی فاسلک بناسبل الوصول الیک و سیرنا فی اقرب الطرق للوفود علیک- مناجات خمس عشر...... وچه زیبا فرمود حافظ که با مراقبه و سربندگی ساییدن به پیشگاه دوست ، میتوان جمالش را مشاهده نمود:
ابروی دوست گوشه محراب دولت است
آنجابسای چهره و حاجت از او بخواه!
@namazesobh
