پیامبر رهایی بخش

معمولا وقتی سخن از زندان و رهایی مطرح میشود،اینطور بذهن میرسد که شخص دیگری مارا محبوس نموده و توانسته ایم از این زندان خلاص شویم.اما حقیقت این است که در چنین زندانی نهایتا جسم و تن آدمی زندان میشود و چه بسا که به تقویت و رشد فکر و روح او نیز بیانجامد! لکن درد اصلی در جایی است که آدمی اسیر افکار وباورهای غلط است.این زندان هم خطرناکتر است و هم رهایی از آن دشوارتر است چون زندان بان دراینجا خود آدمی است! وکسی که میخواهد تو را آزاد کند باید این قدرت را داشته باشد که تو را علیه خودت بشوراند! واین همان کار بزرگی است که تنها پیامبری الهی میتواند انجام دهد.رهاکردن انسان از زندان افکار جاهلانه خودش! و چه فاصله زیادی است میان شخص جاهلی که در جاهلیتی عمیق اسیر پندارهای نادرست خویش است و انسانی آزاده که از همه سطوح مادی دنیا عبورکرده و پا به آستانه ساحت ملکوت گزارده است! آری معجزه این آخرین پیامبر در همین است که با کلام و سخن الهی اش یعنی"قرآن"  آدمی را از حضیض ملک به اوج ملکوت رسانید....

@namazesobh