نماز صبح

ان ناشئه اللیل هی اشد وطئا و اقوم قیلا

نماز صبح

ان ناشئه اللیل هی اشد وطئا و اقوم قیلا

توقف ممنوع!


بی تردید هستی باهمه عظمتش تجلی ذات الهی و در حرکت بسوی اوست.اما در این میان انسان میتواند با پیدا کردن آگاهی نسبت باین حرکت و انجام آزادانه آن به ملاقات ویژه حق دست یابد! و این تنها امکانی است که در اختیار اوست و نه هیچ موجود دیگر! تنها اوست که میتواند از جایگاه طبیعی خودش فاصله بگیرد و در مسیر ملاقات و دیدار حق بحرکت در آید و البته اگر چنین عزمی داشت بالتبع باید خود را برای دشواریهای راه نیز آماده کند! باید بداند که استراحتگاههای بین راه تنها برای توقفی کوتاه است اما در تمام فرصت عمر حرکت همچنان ادامه دارد و توقف ممنوع است! چه زیبا فرمودکه یاایها الانسان انک کادح الی ربک کدحا فملاقیه...این حرکت کدح است و خالی از دشواری نیست اما پایانش لقاء و دیدار حق است.پس :در بیابان گربه شوق کعبه خواهی زد قدم....سرزنشها گر کند خار مغیلان غم مخور! ....تو راهی دراز در پیش داری...عزمت را جزم کن و جز به وصال رضایت مده! .... که او خودش تو را بی قرار خودش کرده و میداند که جز با او قرار نخواهی یافت!

@namazesobh

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد