عزم جدایی!

یکی از مضامینی که در آیات و روایات بسیار آمده است توجه دادن به بی ثباتی دنیا و لزوم آمادگی برای جداشدن از آن است.در دعانیز وارد شده است که:اللهم ارزقنی التجافی عن دارالغرور...وتجافی همان آمادگی برای جداشدن از ابن دنیای فریبنده است! ...پس معلوم میشود که جداشدن و قطع تعلق نسبت به امور دنیوی حالتی است مطلوب.البته همیشه گفته شده که نداشتن تعلق و آمادگی برای جدایی غیر از نداشتن و استفاده نکردن است.اتفاقا زیبایی قضیه در همان است که در عین بهره مندی از امکانات دنیوی ،در درون جان خودت دلبسته آن نباشی و در نتیجه جداشدن از آن برایت دشوار جلوه نکند.یعنی همه آنچه رخ میدهد در درون روح و جان ماست و چندان ارتباطی به جلوه بیرونی ندارد.حال نکته مهم آن است که این حالت دو نتیجه زیبا بهمراه دارد.نخست آنکه چون هدف چنین فردی هدف اخروی است نه دنیوی لذا همه کارهایش به توشه و زاد سفر مبدل میشود که بهمراهش در زندگی پس از مرگ خواهد بود! و دوم اینکه در دنیا سبکبار شده و پرواز برایش آسان میشود! و این ثمره آن قصد وعزمی است که در دل او پیدا شده است: "عزم  جدایی"! ...

بیت زیبایی روی مزار مرحوم استاد صفایی دیدم که بهمین معناست:

باعزم رفتن از رنج و از غم

هم میتوان ره توشه برداشت

هم میتوان آسوده پرزد!

@namazesobh