نماز صبح

ان ناشئه اللیل هی اشد وطئا و اقوم قیلا

نماز صبح

ان ناشئه اللیل هی اشد وطئا و اقوم قیلا

مراقب گوهر وجودت باش


حضور آدمی در دنیا باغربتی تلخ همراه است.گویا اورا با سرمایه مهمی باین سرزمین روانه کرده اند و هرلحظه بیم آن میرود که این سرمایه گرانقیمت از کف او ربوده شود ولذا پیوسته پیامهای هشدارآمیز دریافت میکند که مراقب باش! دنیا تو را آلوده نسازد.افراد بسیاری قبل از تو بوده اند .اما تنها برخی قدر خود را دانسته و از این ظلمتکده جان سالم بدر برده اند! همه شواهد و قراین در دنبا نشان میدهد که ابن مراقبت چندان هم کار ساده ای نیست زیرا بیکباره خود را در میانه انبوهی از "کثرات" فریبنده مال و مقام وشهوات و قدرت و فنون و...می بیند! آنهم در شرایطی که شب وروز همه بلندگوها از این کالاهای دروغین تبلیغ میکنند و او همه چیز را از یاد میبرد.لذا خداوند در آیات خودش بارها تکرار میکند که ای انسان فراموشت نشود! تو از پیش من رفته ای و بسوی خودم بازمیگردی.مراقب باش که در این دنیای موقتی سرمایه های ارزشمندی که بتو داده ام از تو ربوده نشود.در همه کارهایت مرا بیاد آور.بانام من آغاز کن و با همان بانجام برسان و در طول راه هم مراقب باش.تو فراتر از قفس تنگ دنیاهستی .گلشن زیبای الهی در انتظار قدوم توست.....

چنین قفس نه سزای من خوش الحان است

روم به روضه رضوان که مرغ آن چمنم!

@namazesobh

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد