در میانه اعیاد متبرکه شعبانیه...واقع شده ایم.
والبته دایما درمیانه الطاف بیکران حضرت دوست! که همه وجودما از اوست و برای اوست و در اختیار اوست!
ایام نجوای شعبانیه است..نجوایی که اگر گوش دهی از همه موجودات بگوش میرسد.اما ..و هزار اما...که این صداها برای ما مانوس نیست.آنقدر آدمی در تخیلات خودش غوطه وراست که هیچ صدایی را نمیشنود! بهرجهت ایام توجه و رغبت و شوق و لطف و عنایت است.وقتی متوجه او میشوی و خود را باو میشپاری آنچنان وجود تو را سرشار از عشق
میکند که ناخودآگاه میخواهی زبان به حمدش بگشایی. وقتی بااو نجوی میکنی چنان سینه ات را گشاده میکند که شاداب میشوی...و وقتی بااو سخن میگویی کلمات باراده او برزبان جاری میشوند...و چه حس قشنگی است حس درک و حضور دوست!
خدایا دراین ایام مبارک...خودت را مسالت میکنیم و میدانیم که تو از دیگران کفایت میکنی... کفی ا..عبده
@namazesobh
الهی آمین.
الهی که هرچه زودتر تشریف بیارن و ما رو از این همه غیبت نجات بدن. هرچند که غیبت ما طولانی و غیرموجه بوده.
سلام.....خوش امدید....یادی ازما کردید!
سلام و عرض ادب
ایام مبارک
در پناه حق محفوظ باشید
سلام برشما....پوزش ازبابت اینکه دیر پاسخ دادم...لطف کردید