نماز صبح

ان ناشئه اللیل هی اشد وطئا و اقوم قیلا

نماز صبح

ان ناشئه اللیل هی اشد وطئا و اقوم قیلا

ناتوانی مثل خودم!


هر چیز بجای خویش نیکوست!....از قدیم این را گفته اند که هر چیزی وقتی در جای خودش قرار گیرد ثمر و نتیجه اش معلوم میشودو گرنه همه آن استعدادها و توان ها هم از بین میرود و کاری هم از پیش نمیرود! بحث تخصص هم که این روزها داغ است به همین معناست و انصافا این سخن حقی است که عدم رعابت این نکته مهم   خلاف آشکارای تقوی است.کسی که در جایی قرار میگیرد که صلاحیتش را ندارد قبل از همه خود را فاسد میکند و کاری هم از پیش نمیبرد....حال سخن در این است که :

انسان دست نیاز به سوی چه کسی باید دراز کند؟از اشتباهات عجیب آدمی اینست که دست بدامان  موجودات ناتوانی همانند خودش میشود!..یکی از حقایقی که درقیامت آشکار میشود همین است که هیچ یک از ماسوی الله نمیتواند کمکی برای انسان باشد...پس نه در بودنشان جای دلخوشی است و نه در نبودنشان جای ناراحتی!...

اینجاست که انسان عاقل تنها دست نیاز به سوی صمد بی نیاز بلند میکند....

امام سجاد ع  در مناجات راجین میفرماید که 

ام تفقرنی الی مثلی وانا اعتصم بحبلک

خدایا  آیا مرانیازمند به مانندخودم میکنی درحالیکه من به ریسمان تو چنگ زده ام!!

 واینک در روز آغاز هفته از خداوند بزرگ میخواهیم که ما را جز به خودش به دیگری واگذار ننماید....الهی آمین

@namazesobh

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد