بازهم میخواهم از نجوای عارفانه امام سجاد ع بگویم!..
در مناجات محبین میخوانیم:
الهی فاجعلنا ممن..هیمت قلبه لارادتک!
خدایا ! مرا از کسانی قرارده که...دلش را شیفته اراده خود ساختی!
همیشه وقتی مناجات های خمس عشر امام سجاد ع را میخوانم تاسفی عمیق در وجودم پیدا مبشود که چرا ما با این دعاها و درخواستها اینقدر فاصله داریم؟ چرا یاد نگرفته ایم از خدا شیفتگی به خودش..عشق بخودش را طلب کنیم؟چرا فقط سیر و عدس و پیاز! از او میخواهیم؟!(اشاره به ماجرای درخواست بنی اسراییل از حضرت موسی ع در سوره بقره)
براستی که آدمی در جهل عمیقی است و هرچه میکشد ناشی از همین جهل اوست !
متذکر نمیشود که حیات او در گرو عشق است وبس! و هر سوختی غیر از عشق بحق که در مخزن وجودش بریزد نه تنها با آن قادر بحرکت نیست بلکه موتور وجودش نبز دچار آسیب جدی میشود ! و وقتی عشق ومحبت به خدا در وجودش مستقر شد دیگر خبری از کینه و دشمنی و بخل و حسد و...نخواهدبود و طعم آرامش را با همه وجودش احساس خواهدکرد.
آری امام سجاد ع به ما تعلیم میدهد که اولا بدنبال تحصیل شیفتگی خدا باشیم و ثانیا خود این شیفتگی را هم از خود او بخواهیم....
پس خدایا دل ما را شیفته خودت بگردان!
@namazesobh