آرامش پایدار

کم نیستند افرادی که امروزه بدنبال راههای کسب آرامش آنهم آرامشی پایدار در زندگی خود میگردند.شاید ضرورت این عطیه الهی در زندگی های گذشته نه چندان دور کمتر احساس میشد زیرا بصورت طبیعی وجود داشت! مثل بسیاری از اموردیگر نظیر ضرورت ورزش که آنهم در گذشته احساس نمیشد چون بصورت طبیعی با فعالیتهای روزمره ای که بصورت غیرماشینی انجام میشد بدست می آمد.

یکی از گمشده های مهم عصرما آرامش است که بسیاری افراد پس از رسیدن به نقاطی که روزی آرزوی آن را داشته اند میبینند آرامش مطلوب حاصل نشده است! و لذا مجدد با هدف گذاری برای نقطه ای دیگر تلاش دیگری را شروع میکنند...اما این نارضایتی همچنان ادامه پیدا میکند!

ما در اینجا بدون اینکه بخواهیم به جزءیات مساءل مختلف واردشویم که البته خود آن در بسیاری موارد امر لازمی است می خواهیم به نکته ای اشاره کنیم که در لسان قران  و روابات و نیز ادعیه آمده است.

انسان ظرفیت بی منتهایی دارد که اگر این ظرفیت فعال شود هیچ مانعی نمیتواند در مقابل اراده اوبایستد همچنان که اگر این ظرفیت فعال نشود هیچ حرکتی در او صورت نخواهد گرفت! اما آزاد سازی این انرژی درونی جز با پیوند با مرکز اصلی ارتزاقش حاصل نمیشود و آن مرکز اصلی عالم ربوبی است.به محض اینکه توجه انسان به عالم ربوبی جلب شود و پیوند میان فکر و اندیشه از یکسو و دل و نیت او از سوی دیگر با آن عالم برقرارشود بتدریج ابن انرژی بیکران درونیش آزاد شده و آنوقت است که طعم آرامش پایدار را می چشد! و لذاست که قرآن میگوید

تنها وتنها بایاد او دلها آرام میگیرد!

@namazesobh