لذات خیالی و نگرانیهای موهوم

وقتی کودکی بابدست آوردن شکلاتی خوشحال و بااز دست دادن آن گریان میشود ما بزرگترها بالبخندی از کنارش عبور میکنیم و باو میگوییم اینکه نگرانی ندارد! در واقع هم خوشحالیش را بی جهت میدانیم و هم نگرانیش را...

حال وقتی اولیای خدا به وضع و حال ما نگاه میکنند همین برداشت را دارند که

ازخیالی نامشان و ننگشان

وز  خیالی صلحشان و جنگشان!

ما برای اموری همه زندگی ووجود خود را فرو می پاشیم که در نگاه اولیاء حق پشیزی ارزش ندارد! برای نام و نشانی میجنگیم که در قاموس آنها تعریفی ندارد چرا که آنها این تضمین الهی را باور کرده اند که خداوند روزی دنیای ما را بعهده گرفته و فقط از ما میخواهد که زندگی ابدی خویش را بسازیم لذا برای این لذات خیالی دنیا و نگرانیها و ترسهای موهومش جایی در زندگی باز نمیکنند....

@namazesobh