رابطه ما باخدا

باسلام و صبح بخیر به همه مخاطبین سحرخیز!

رابطه ما باخدا همانند شنا کردن ادمی در دریای وسیعی است که در اغاز فقط ساحلی کم عمق را میبیند و تسلطش را بر اوضاع و احوال اما همین که یکی دو متر بجلو میرود تازه عظمت قضیه را میفهمد و باز وقتی سوار برقایقی تندرو میشود وهرچه میرود فقط اب میبیند واب....شرمنده نگاه اولیه خودش میشود که چه فکر میکردیم و چه هست!!!

حقیقت اینست که ما از حقیقت وجود خویش که به عظمت خدای بی حد و اندازه است چیزی نمیدانیم و فقط گاهی با گوشه ای از این دریای عظیم روبرو میشویم و انگاه که درسایه این عظمت طعمی از ارامش و بهجت را میچشیم تازه متوجه میشویم که چه راه نرفته ای در پیش است ..ان گاه است که همشتاق حرکت میشوی..اما هربار ابرهای تردید و نگرانی بسراغت میایند که تو کجا و این دریای عظیم کجا...چگونه جرات میکنی پا در این راه پرخطر بگذاری؟! اما وقتی مناجات خمس عشر امام سجاد ع را میخوانی میفهمی که تو دراینجا کاره ای نیستی...بله اگر قرار بود خودت بروی این هراس بود اما فقط از او میخواهی..واو خودش خوب میداند چگونه تورا باخود ببرد!!

اللهم احملنا فی سفن نجاتک و متعنا بلذیذ مناجاتک.....

اه که چقدر زیباست چشیدن این لذات...خدایا بحق پاکان و مقربانت مارا از دریای عظیم رحمت و عشق و صفا و...خودت بهره مند فرما

@namazesobh