لولاک لما خلقت الافلاک

یا حبیب  

از چند روز قبل داشتم باین میاندیشیدم که روز دهم بهمن ۹۱ وبلاگ نماز صبح یکساله میشود. 

اما زمانی که تقارن این روز را با سالروز ولادت کاملترین انسان کره خاکی  حبیب ا..الاعظم.مولانا محمدبن عبدا...صلی ا..علیه و اله وسلم متوجه شدم..از این بابت خشنود شدم و این تقارن را بفال نیک گرفتم که انشاا..از برکات میلاد این وجود مقدس و این حبیب خدا و طبیب نفوس و دلهای ما بهره مند شویم.... 

حقیقت این است که هرچه هست از برکت این انوار مقدسه و این وجود مبارک است.وجود مبارکی که رمز هستی است و علت آفرینش.. چه اینکه خدایش فرمود..لولاک لما خلقت الافلاک...و این حکایت از رابطه حبیب و محبوب دارد..چه اینکه هم او لقب حبیب الله را بخود اختصاص داد..و بی جهت نیست که او رحمه للعالمین است.

وچه زیبا مولانا این نکات را در این ابیات جمع کرده است..

درنگنجد عشق در گفت و شنید                           عشق دریایی است قعرش ناپدید

عشق جوشد بحر را مانند دیگ                            عشق ساید کوه را مانند ریگ

عشق بشکافد فلک را صد شکاف                         عشق لرزاند زمین را از گزاف

با محمد بود عشق پاک  جفت                              بهر عشق او را خدا  لولاک گفت

منتهی در عشق چون او بود فرد                            پس مراورا زانبیا تخصیص کرد

گر نبودی بهر عشق پاک    را                                 کی وجودی دادمی افلاک را

................

آری  محمد...همچنان که محب خداست..حبیب او نیز هست..خدایش نیز به این وجود مقدس

عشق میورزد..و بنابراین چه وسیله ای بهتر از او برای تقرب بحق؟!..پس در این روز بزرگ از خدایش

مسالت میکنیم که بحق این بنده خاص درگاهش..بحق پیامبر رحمتش..و اولادطاهرینش که درود و رحمت الهی بر آنان باد..ما را از مقربان درگاهش مقرر فرماید...