شکوه طبیعت

یاخالق السماوات والارض.. 

امروز بعد از نماز صبح خوابگاه به پیشنهاد دوستم در مسیر چارده چند قدمی پیاده روی کردیم...چند قدمی برنداشته بودیم که صدایی آشنا..اما آشنای سالهایی دور بگوشمان رسید.. بله .. اشتباه نمیکردیم.. صدای آب بود .. صدای دلنشین جویبار..البته نه آبی که بشکل مصنوعی در محوطه ای بسته جابجا میشود! نه آبشارهای مصنوعی!نه صدای مجازی آب!..صدای آب حقیقی..که دیگر مدتها بود نه تنها در مسیرها بلکه در خود ابشارها هم خبری از آن نبود..ولی بحمدا.. امروز این آب روانه بود.. 

لذا اولین نکته ای که بذهن میرسد اینستکه خدا را براین نعمت شکر کنیم..واقعا آب از نعمتهای ناشناخته ای است که اخیرا قدری به اهمیتش پی برده ایم.. آنهم باین دلیل که بواسطه دخالتهای خودمان در طبیعت..دخالتهای گاه بسیار آسیب زا به منابع طبیعی ..قدری منابع ما کاهش پیدا کرده است. 

و اما طبیعت در عین سادگیش عظمتی شگفت در خویش دارد..همچنانکه امور مصنوع دست بشر علیرغم پیچیدگی ظاهریشان..نه تنها عظمتی در آنها نهفته نیست بلکه بعد از مدتها اشکالات و آسیبهای آنها کشف میشود.. و اینست فرق میان حاصل دست آدمی و حاصل کار خدا .. و البته همین مقدار را هم بشر با الگوگیری از همین طبیعت انجام داده است اما با افزودن آن خواسته های محدود خودش که فقط بدنبال بدست آوردن هر چه بیشتر و تسلط هر چه تمامتر بر همه منابع است... 

بهر میزان که بشر از طبیعت دور افتاده و گرفتار صنعت و مدرنیته شده از بسیاری مفاهیم و معانی نیز محروم شده است..سلطه بر طبیعت و تخریب آن برای رسیدن به زندگی راحت تر و پیشرفته تر اورا دچار نوعی حرص و طمع و در نتیجه اضطراب و دلهره و بدنبالش افسردگی و ناکامی کرده است.امروزه رضایت از زندگی به امری دست نیافتنی نزدیک میشود.. با آنکه رفاه ما نسبت به گذشته قابل مقایسه نیست اما از آن آرامش گذشته.. و زندگیهای شیرین خبری نیست...البته قصد من این نیست که ذهنیتی منفی بذهن خواننده وارد شود.. بلکه میخواهم از واقعیتی سخن بگویم که شاید کمی ما را با طبیعت مهربانتر سازد و بیشتر قدرش را بدانیم.. همچنانکه قدر خیلی چیزهای دیگری که در اطراف ماست باید بدانیم.... 

بیا تا قدر یکدیگر بدانیم......که تا ناگه زیکدیگر نمانیم 

حال شما چه فکر میکنید؟امیدوارم مرا از نظرات زیبای خودتان بهره مند سازید.