دم باطرب

شادی و طرب را همه دوست دارندو بدنبال آن هستند.اما بسیاری نمیتوانند لحظات شادی را داشته باشند.بنظر میرسد بیش از آنکه شادی به حوادث و اتفاقات بیرون از ما مربوط باشد(که خیلی ها این تصور نادرست را دارند) به دیدگاه و اندیشه خود ما و بتعبیر دیگر به درون خود ما ارتباط دارد.مثلا کسی که حقیقت دنیا و موقتی و گذرا بودن آن را دریافته باشد و پذیرفته باشد که هدف از بودن در این مکان  ، مواجه شدن با اتفاقات خوشایند مانیست بلکه  این مواجهه زیبا و خوب ماست که اتفاقات بیرونی را معنا میدهد، چنین کسی قطعا آسیب کمتری از اتفاقات ناگوار زندگی میخورد.خداوند در آیه ۱۷۰ سوره آل عمران در وصف شهیدان میفرماید که آنها به فضل الهی شادمانند...(فرحین بما آتیهم ا..من فضله) یعنی قرآن ، طرب را در نوع نگاه آدمی تفسیر میکند.بنابراین میتوان با تغییر افکار و حالات درونی، به جایی رسید که این حال طربناک در وجود انسان استقرار بیشتری پیدا کند، چرا که عمر بسرعت در گذر است و همه این لحظاتی که میتواند لحظات شادی برای ما باشند از دست میروند.

این قافله عمر عجب میگذرد

دریاب دمی که "باطرب" میگذرد!

@namazesobh