در آیه 2سوره رعد میخوانیم که : ا...الذی رفع السموات بغیر عمد ترونها..! گویا در مواجهه با انسانی که همواره بدنبال ستونهای دیدنی میگردد! باو خبر میدهند که حقیقت این نیست.تو زمانی به حقیقت میرسی که بدنبال "نادیدنیها" باشی! تا زمانی که بر امواج ظاهری دیدنی تکیه میکنی ، روی آرامش را نخواهی دید چراکه این امواج زیبا بسیار موقتی اند و دریک چشم بهم زدن ناپدید میشوند و آنگاه تو میمانی و اندوه از دست دادن همه تکیه گاهها! ولی اگر توجهت به خود " دریا" معطوف شد آرامشت هیچگاه بهم نمیخورد چرا که لذت دریا همیشگی است.فقط باید حواست باشد که از امواج خروشان دیدنی عبور کنی و به دریا برسی! تمام سختی ماجرا در همین عبور و گذر توست.والبته تا بآن معرفت دست پیدا نکنی و متوجه خیالی بودن و توهم بودن این امواج نشوی و چشم ظاهریت خیره خروش امواج باشد ، به رها کردن آن هم تن نخواهی داد.پس بیراهه نرفته است شیخ محمود شبستری ره که همه این دیدنی های عالم را خیالی بیش نمیداند! و از ما میخواهد که درپی لقا و دیدار آن نقش آفرین حقیقی باشیم:
تو در خوابی و این دیدن خیال است
هرآنچه دیده ای از وی مثال است!
@namazesobh