نماز همه حقیقت ماست

گاه ممکن است فلسفه تاکید فراوان قرآن وروایات برنماز واقامه آن برای ما سوال برانگیز شود.مگر نماز چه حقیقتی باخود بهمراه دارد که اصلاح همه امور وابسته به اصلاح نماز است؟! 

حقیقت آن است که بانگاهی که معمولا ما به نماز داریم این تردید بجاست! بله، اگر نماز همین چند دقیقه حرکات والفاظی است که هروقت کارهابمان تمام شد بسرعت میخوانیم که قضا نشود!،واقعا بنظرنمیرسد اصلاح هیچ امری بدان وابسته باشد!! البته قطعا این نماز امتثال امرالهی محسوب شده و فرد را از خطر کفرنجات میدهد اما آثار شگفتی که برای نماز آمده است ماجرای دیگری دارد.حقیقت نماز که اصلاح امور وابسته بدان است زمانی تحقق می یابد که باهمه وجودمان دربرابر حق سربسجده بگزاریم! یعنی وقتی میگوییم ایاک نعبد...واقعا حالمان در زندگی اینچنین باشد که برای غیر خدا هیچ نقش و فعل واثری قایل نباشیم.وقتی میگوییم الله اکبر حال درونی ما درهمه اوقات ابنچنین باشد که خدا در نظرما از همه چیز بزرگتر و مهمتر جلوه کند بگونه ای که هیچ عامل دیگری درمقابل او نتواند برما تاثیرگزارباشد! و.....یعنی درحقیقت همه وجود ما در همه اوقات بتمامه تسلیم و شیدای حضرت حق قرارگیرد! ...حال آیا دراینصورت امکان حرکت بسوی شیطان واطاعت وسوسه هایش پیدا میشود؟ آیا دراینصورت انگیزه ای برای گفتن دروغ وتهمت و غیبت و...باقی میماند؟آبا بااین وجود دلیلی برای زیرپاگذاشتن حقوق دیگران باقی میماند؟ آیا چنین فردی جز به انصاف و صداقت سخنی برزبان جاری و نیتی در دل می پروراند؟....و تنها در اینصورت است که همه اموردیگرنیز اصلاح میشود....یعنی زمانی که نماز محدود به انجام حرکات والفاظی در چنددقیقه نباشد بلکه به یک نوع سلوک و زندگی در همه اوقات بدل شود.

اینجاست که میگوییم:

خوشا آنان که دایم درنمازند!....

@namazesobh