اوبداند کافیست

یکی از موانع حرکت آدمی عکس العمل دیگران به گفتار و رفتارش است.در بسیاری از مواقع  رفتارهایش براساس خواست دیگران شکل میگیرد!  بهمین جهت است که اگر پاسخ مناسبی را از آنان دریافت نکند گویا شوق و انگیزه خودش را از دست میدهد و دستش بسوی کار نمیرود.البته تردیدی نیست که وظیفه دست اندر کاران امور جامعه ساماندهی شرایط اجتماعی است بنحوی که افراد پرتلاش مورد تشویق واقع شوند و تلاش آنان دیده شود.اما ما به این مساله از زاویه نگاه خود فرد مینگریم.و آن اینست که حقیقتا آگاهی چه کس یا کسانی است که منفعتی برای آدمی دارد؟ استدلال قرآن اینست که آنچه در سرنوشت آدمی موثر است تنها آگاهی خداوند است! در آیه ۹۲ سوره آل عمران میخوانیم که:لن تنالوا البر حتی تنفقوا مما تحبون و ماتنفقوا من شیی فان ا...به علیم

یعنی هرگز به بر و نیکی نمیرسید مگر آنکه از آنچه دوست میدارید بدیگران ببخشید و البته خداوند از آنچه میکنید آگاه است!

در این آبه شریفه به دو نکته مهم اشاره شده است.نخست آنکه رسیدن به حالت "بر" و نیکی تنها زمانی میسر میشود که بتوانی از علاقه خودت به چیزی عبور کنی و نسبت بدیگران بخشنده باشی چونان بارانی که بی هیچ تبعیضی برسر همگان میبارد!

اما از آنجایی که مشاهده دیگران عامل انگیزشی برای آدمی است در ادامه آیه به نکته مهم دوم اشاره میکند که تنها دانستن "او" برای آدمی کافی است.چرا که تنها همین است که بدردش میخورد! چرا که تنها خداوند است که دوستدار حقیقی آدمی است. اما آگاهی دیگران نه تنها نفعی ندارد بلکه گاه مایه دردسر نیز میشود!  

ما چو ناییم و نوا درما زتوست

ما چو کوهیم و صدا در ما زتوست!

@namazesobh