رشد و ارتقای روح ونفس انسانی تفاوتی عمده با ارتقای ظاهری و دنیوی دارد.در ارتقای دنیوی چه بسا که بتوان از راههای نه چندان سالم به نتایج زیادی هم دست یافت و به همین جهت این گونه برتریها نمیتواند نشانه برتری واقعی باشد.اما در برتری واقعی انسان تنها تلاش خالص اوست که بکار میآید.خداوند در آیه ۶۹ عنکبوت میفرماید:والذین جاهدوا فینا لنهدینهم سبلنا یعنی کسانیکه در راه ما تلاش میکنند راههایمان را به آنها نشان میدهیم.پس هم تلاش و جهد لازم است و هم باید برای خدا باشد.واین همان توحید خالص است که تنها راه نجات حقیقی است.هرجا نجات و فلاحی است ببرکت همین خلوص است. در پیشگاه الهی مجاز و اعتبار جایی ندارد.اعتباریات تنها در چند روز زندگی دنیاست و مایه دلخوشی و غفلت اهل دنیاست! اما وقتی حقایق آشکار میشود همه آنها از میان میروند.
جز به باد او نجنبد میل من
نیست جز عشق احد سرخیل من
@namazesobh