زیبایی بی انتها

مقام رفیع آدمی آنگاه روشن میشود که بدانیم این ظرفیت را دارد تا همواره غرق در تماشای جلوه های زیبای هستی خداوند باشد و هیچ گاه از این اشتغال خسته نشود! و بهمین جهت است که سپری کردن سخت ترین و دشوارترین ابتلاآت دنیا در نگاه اولیای الهی براحتی آب خوردن است!  ما همیشه از کربلا و ابتلاآت آت میگوییم و میخوانیم اما کمتر توجه میکنیم که چگونه میشود چنان عشق و شوری در سرداشت که غم و درد و رنج و مصیبت در برابر اراده تو زانو بزند! و این عشقی است که باید به سراغ آن رفت و به کمتر از آن قانع نشد چرا که تنزل از این مقام رفیع هر اندازه که باشد جز خسارت نیست.خداوند در آیه ۵۶ سوره زمر از سخن کسانی در قیامت میگوید که دچار چنین حسرتی شده اند: ان تقول نفس یا حسرتا علی ما فرطت فی جنب ا...

وقتی کنار معشوق هستی هر لحظه غفلت از او خسارت جبران ناپذیر است.در کنار او همه لحظات تو میتواند عشق و شور باشد.البته این امر مستلزم معرفتی است که از دیدن ظواهر فرا رود و بتواند باطن زیبایی را درک کند و آنگاه که به باطن رسید تنها و تنها زیبایی میبیند و دیگر هیچ! دیگر حتی لحظه ای هم نمیخواهد چشم از او بردارد! و اینچنین است که همه عمرش در شور و عشق سپری میشود!  پس رمز آنکه دنیای اسفل السافلین برایت بهشت برین شود آن است که از مقام امن الهی تنزل نکنی ! و بدانی که این لباسهای ظاهری اهمیتی ندارد.گرفتار این جلوه های متکثر نشوی و به وسوسه های عقل فضولی گوش ندهی و گرنه مجبور خواهی بود برای همیشه در همان اسفل السافلین باقی باشی!

ای دل اگر از چاه زنخدان بدرآیی

هرجاکه روی زود پشیمان بدر آیی

هش دار که گر وسوسه عقل کنی گوش

آدم صفت از روضه رضوان بدر آیی!

@namazesobh