سختی غربت
وقتی در شهر و دیار غریبی قرار میگیری ،همه چیز برای تو سخت و دشوار جلوه میکند! نه هم صحبتی داری ونه کسی تورا میشناسد.نه قدر و منزلت تو برکسی آشکار است و نه کسی به تو یاری میرساند.آدمی در این کره خاک دچار غربتی عمیق است وتنها بادرک و معرفت به این غربت است که تحملش برایش ممکن میشود در آیات اولیه سوره بلد خداوند میفرماید: لقدخلقناالانسان فی کبد.ایحسب ان لم یره احد؟ انسان در سختی آفریده شده.آیااوگمان میکند که کسی اورا نمیبیند؟
این سختی و دشواری عمیق ،همان غربت آدمی است.به همین جهت است که جانش جز با آشنایی با دوست ،آرام نمیشود.هیچ متاعی از این دنیای غریب اورا شاد نمیسازد.تنها هم صحبتی اهل معناست که از غربت نجاتش میدهد چرا که آنها همان آشنایان واقعی اویند! و گرنه دیگران تنها یک شباهت ظاهری بااو دارند اما دلهایشان فرستگها از او دوراست.پس نگران نباشیم که این غربت همیشگی نیست!
جانا به غریبستان چندین به چه میمانی؟!
بازآتو از این غربت،تاچند پریشانی؟!
@namazesobh
