نماز صبح

ان ناشئه اللیل هی اشد وطئا و اقوم قیلا

نماز صبح

ان ناشئه اللیل هی اشد وطئا و اقوم قیلا

رهایی


ریشه عمده بسیاری از نگرانیهای  آدمی در اسارت اندیشه و افکار اوست ولذا اگر بتواند خودرا از این اسارت درونی رها کند ، آن نگرانیها نیز برطرف میشود.و اساسا تازمانی که آدمی خودش را از اسارت این قرارگاه موقتی رها نسازد این دردها نیز التیام نمی یابد.حقیقت این است که "دنیا" با همه پیچیدگیها و نظم و حسابش اما یک قرارگاه موقت است و نه بیشتر.آدمی بسوی مقصد دیگری حرکت میکند.هر نوع دلبستگی در این استراحتگاه موقتی جز "دردسر" نتیجه ای نخواهد داشت!  دلبستگیها سبب  خواهد شد که جداشدن و حرکت کردن و ادامه دادن مسیر براو دشوار جلوه میکند.خداوند در آیه ۳۸ سوره توبه بزیبایی این مشکل را بیان میکند که علت ترس آدمی از جداشدن ، تن دادن و راضی شدن به این دنیاست درحالیکه متاع دنیا در برابر حقیقت آخرت فریبی بیش نیست(ارضیتم بالحیوه الدنیا من الاخره فمامتاع الحیوه الدنیا فی الاخره الا غرور)  البته بنای کسانی که در دنیا زندگی میکنند همین است که این "بازی" را کاملا جدی جلوه دهند و هرگونه تخلف از آن را برابر با رفوزه شدن همیشگی معرفی کنند ولی حقیقت این نیست.این مقررات سخت مربوط بدرون بازی دنیاست! ولی وقتی از این بازی بیرون میآیی میبینی که خبری از آن رفوزه شدن ها نیست.! رفوزه واقعی کسی است که باین بازی موقتی دل ببندد و جرات بیرون آمدن از آن را نداشته باشد!

بند بگسل باز آزاد ای پسر

چندباشی بند سیم و بند زر!

@namazesobh

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد