عبور از خارها!

زندگی پر است از حوادث ریز و درشت،تلخ و شیرین که میتواند هریک از این حوادث مارا تحت تاثیر خود قرار داده و بخود درگیر کند.اما نکته اینجاست که ما برای توقف در این حوادث نیامده ایم بلکه دقیقا برای "عبور" از آنها آمده ایم!  و هر چقدر معرفت ما به این حقیقت بیشتر باشد توان ما در این عبور نیز بیشتر خواهد بود.اینکه میبینیم اولیای الهی دنیا و مافیها را چندان بحساب نمیآورند بهمین دلیل است که تمرکز آنها بر امر دیگری است که دنیا هم در همان راستا برایشان تعریف میشود.دنیا ابزار عبور است.عبور از مبادی غم و دلهره و اندوه و ورود به ساحت زیبایی و نشاط و شادی! و البته که این عبور محتاج معرفت است! معرفتی که بی تردید در پایان راه برای همه حاصل میشود و میفهمند که هیچ چیزی در دنیا ارزش اندوه و غم و..را نداشت اما در وقتش نتوانسته اند از کنار آن عبور کنند.وقتی در روایات میخوانیم که "با کسی که باتو بدی کرده خوبی کن و با کسی که با تو قطع ارتباط کرده ارتباط برقرار کن و..." در حقیقت میخواهد بما "عبور" کردن از مبادی درد و رنج در دنیا را بیاموزد.میحواهد بما بگوید که در کنار گل ها همیشه خارهایی است که تو کافی است آنها را ندیده بگیری.در این حالت است که میتوانی از مصاحبت با گل بهره مند شوی.اما اگر وقت و فکر و توان خودت را صرف درگیری با خارها کنی فرصت را از دست داده ای.تو باید بیشتر اهل" کنش" آنهم کنش های مثبت باشی و سعی کنی که کمتر دچار "واکنش" آنهم واکنشهای منفی شوی! تنها در چنین حالتی میتوانی بسلامت و کامیابی از کنار همه خارها عبور کنی!

زخار چون و چرا این زمان چو درگذری

به باغ جنت وصلش چرا توانی کرد.

@namazesobh