نماز صبح

ان ناشئه اللیل هی اشد وطئا و اقوم قیلا

نماز صبح

ان ناشئه اللیل هی اشد وطئا و اقوم قیلا

جام رمضان!


وقتی این کلمه بگوش ما میخورد ناخودآگاه بیاد مسابقه و برنده و بازنده و جایزه میفتیم! مثل همه زندگی ما که باهمین احوال سپری میشود.در مسابقه ای میبریم و تشویق میشویم و جایزه و...و همینطور.دلمان باین خوش میشود که در جمعی شهری یا استانی یا کشوری و یا هم جهانی برگزیده شدیم و نامی و نشانی....البته این موفقیتها خود خیلی خوب است و اهمیت دارد.اما سخن مابرسر "جامی" دیگر است.فرق این جام با آن دیگران در اینست که در اینجا قرار نیست دیگران بفهمند و دیگران تشویقت کنند! اصلا پای "دیگری"در میان نیست! حتی ممکن است کسی هم باخبر نشود که تو از این ماه رمضان "کاپ" گرفته ای!ولی خودت میفهمی و میدانی که در این ماه به مدارمعرفتی بالاتری راه پیدا کرده ای.میبینی که نگاهت به همه چیز عوض شده است.برخی کارها که قبلا سخت بنظر میرسید آسانتر شده و در مقابل برخی کارها برایت دشوار شده اند.واقعا از غیبت و دروغ خوشت نمیآید ولی حقیقتا خدمت و بخشش را دوست داری.اینها همان "کاپ"هایی است که بتو داده شده اما این کاپها از تو گرفته نمیشوند.اینها همیشه باتو هستند هرچند ممکن است هیچکس از آنها باخبرنشود.اخلاق تو تغییر کرده و روحیات تو عوض شده است.بسیاری عواملی که قبلا موجب برآشفتنت میشد اینک آنچنان نیست   واینها نتایجی است که اولیای خدا در آنها گام برمیدارند و البته ماهم میتوانیم با"سیر انفسی" به آنها برسیم  انشاا...

سالها دل طلب جام جم از ما میکرد

وانچه خود داشت زبیگانه تمنا میکرد

گوهری کز صدف کون و مکان بیرون بود

طلب از گمشدگان لب دریا میکرد!

@namazesobh

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد