ظهور بی چارگی!

گاه حالاتی در زندگی برای آدمی پیدا میشود که بسیار ارزشمند است اما آدمیان قدر و ارزش آنرا نمیدانند.یکی از این حالات زمانی است که آدمی همه درهای عادی را بروی خودش بسته میبیند و احساس میکند که هیچ کسی را در این دنیا ندارد و دستش از همه کس و همه چیز کوتاه شده است! چنین شرایطی ظاهرا و برای کسانی که در ظاهر دنیا سیر میکنند حالت نامطلوبی است و حال آنکه در نگاه اهل دل بسیار حالت باارزشی است و ظهور یکی از حقایق دنیاست که در روز قیامت بر همگان مکشوف میشود و آن "بی چارگی مطلق" آدمی است! خداوند در آیه ۹ سوره طارق میفرماید: یوم تبلی السرایر فماله من قوه و لاناصر...روز قیامت اسرار عالم آشکار میشود و معلوم میشود که هیچ کس نه قدرتی دارد و نه یاوری! .. و این یکی از مهمترین حقایق عالم است .پس اگر کسی چنین حالتی را احساس کرد گویا چشمش به یکی از حقایقی که در قیامت برهمگان مکشوف میشود، در همین دنیا باز شده است! و چه نعمتی بالاتر از این! در حقیقت کسانی که در دنیا احساس قدرتی دارند و برای خودشان یاور و مددکاری تصور میکنند آنها در اشتباه و تاریکی اند!هرچند خود خبر ندارند.

خلیل آسا برو حق را طلب کن

شبی را روز و روزی را به شب کن

بگردان زین همه ای راهرو روی

همیشه " لا احب الآفلین " گوی !

@namazesobh