نماز صبح

ان ناشئه اللیل هی اشد وطئا و اقوم قیلا

نماز صبح

ان ناشئه اللیل هی اشد وطئا و اقوم قیلا

خلوص در محبت!


در قرآن میخوانیم که مومن ،عشق بخداوند دارد.الذین آمنوااشد حبال...اما شاید به اثر این حالت تابحال توجه نکرده باشیم.محبت خالصانه چه اثری دارد؟ کافی است با چنین صحنه ای یکبار روبرو شده و آنرا تجربه کرده باشیم.وقتی شما به کسی خالصانه و بدون چشمداشت محبت میکنید، این محبت سبب رشد روحی هر دو طرف میشود! و جالب اینجاست که این خاطره هم باقی میماند.رشدو ارتقایی که در اثر مهرورزی خالص  برای طرفین حاصل میشود بی بدیل است! حال وقتی محبت به انسان محدود میتواند اینقدر منشااثر باشد قطعا ارتباط اینچنینی باخدای خالق آثاری غیر قابل توصیف خواهد داشت!بااین تفاوت که در اینجا بدلیل کامل بودن یک طرف ،اثر ارتقاییش مربوط به طرف دیگراست! اما اثر عجیب ومنحصربفردی که این عشق دارد و از هیچ راه دیگری بدست نمیآید این است که عشق بخداوند  به افعال و صفاتش هم تسری می یابد .یعنی مومن به همه آثار و افعال الهی هم عشق میورزد.گویا وجودش یکپارچه عشق و شفقت و مهربانی است . عشقی خالص و بدون چشمداشت! وبراستی اگر چنین حالتی در جامعه ایمانی جریان داشته باشد آیا بهانه ای برای کدورت و دشمنی باقی میماند؟!

به جهان خرم از آنم که جهان خرم از اوست

عاشقم برهمه عالم که همه عالم از اوست!

@namazesobh

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد