مرگ "صداقت"!

دیروز یکی از دوستان به من میگفت که بیشتر از دردهای روز خودمان بنویسم .برای او بسیار تعجب برانگیز بود که چگونه امروزه" بی عمل ترین افراد" میتوانند بهترین سخنرانی ها را در مورد همان "عملی" که ندارند ،ایراد کنند! و البته بنظر میرسد این امر یکی از مهمترین مشکلات  بشر امروز است.شاید روزی که نیچه گفت "خدا مرده است" کمتر کسی سخن اورا درک کرد.او درحقیقت از همین وضعیت خبرداده بود که زمانه ای آمده است که آدمیان بگونه ای عمل میکنند که گویا خدایی وجود ندارد.وجالب این است که از  نام "خدا" بسیار استفاده میشود اما آن هم برای فریب دادن است! به تعبیر دیگر امروزه بسیاری از علایم حیات انسانی در برخی از جوامع انسانی ازبین رفته است، که یکی از ریشه ای ترین این علایم همان "صداقت" است.کسی که میتواند بهترین صحبت را در مورد چیزی که در خودش نیست ایراد کند ،با خودش صادق نیست.او قبل از دیگران به خودش دروغ میگوید.واین حالت نشان دهنده آنست که "حیات" انسانی در او از بین رفته است!  بنظر میرسد یکی از دلایل عمده پیدایش چنین حالاتی ، همان تغییر عمده ای است که در نگاه بشر به عالم رخ داده است.اهمیت یافتن "زندگی دنیا" و غرق شدن در حیات ظاهری و دنیوی و بی توجهی و غفلت از حیات اصلی و اخروی سبب میشود که همه چیز بعنوان ابزار رسیدن به این زندگی دنیوی تبدیل شود، حتی اگر سخن گفتن از ارزش و ...باشد! کسی که " دروغ" را مضر به سلامتی خودش نمیداند و متوجه این حقیقت نیست که با " دروغ"گفتن دچار مرگ  حقیقی میشود، چگونه انتظار داریم که دروغ نگوید؟!  حقیقت این است که ما همه زندگی وحیات را برابربا همین زندگی چندروزه دنیا گرفته ایم ، در حالی که از بدیهی ترین مطالب قرآن همین است که حیات اصلی چیز دیگری است.خداوند در آیه 33تا35سوره زخرف میفرماید که اینقدر متاع دنیا در نظرما بی ارزش است که حاضربودیم سقف خانه کفار و....را از نقره قراردهیم ! در نگاه قرآن ،حیات انسان برابربا حیات صداقت در سخن و عمل و نیت اوست و دور شدن از این صداقت بمعنای مرگ تدریجی آدمی است!

به باطن قلب تو چون هست کافر

مشو راضی بدین اسلام ظاهر!

@namazesobh