نماز صبح

ان ناشئه اللیل هی اشد وطئا و اقوم قیلا

نماز صبح

ان ناشئه اللیل هی اشد وطئا و اقوم قیلا

غفلت از ریشه ها!


در آیات 24تا26سوره ابراهیم خداوند به شجره طیبه و خبیثه مثال میزند و ویژگیهای آندو را بیان میکند و میفرماید که شجره پاک و طیب بدلیل اینکه ریشه درستی دارد هم ثبات و قرار دارد و هم میوه و نتایج زیبا برخلاف درخت ناپاک که نه قراری دارد و نه ثمری! (الم تر کیف ضرب ا...مثلا کلمه طیبه کشجره طیبه....)

واقعیت این است که همیشه چشمها به ظواهر دوخته است در حالی که اساس مربوط به باطن و ریشه است و غفلت از ریشه همه وجود انسان را میخشکاند.آنوقت هر چه هم سخن از زیبایی و تقوی و پاکی بگویی هیچ ثمری نخواهد داشت چرا که این سخنان ، الفاظی بی محتوی و فاقد ریشه است و بنابراین حیات ندارد و همانند گل مصنوعی که تنها یک زیبایی ظاهری و فریبنده داشته و هیچ کس از بو و عطر آن معطر نمیشود ، هیچ کس از چنین مواعظی بهره نمیبرد.سخنی که از حضرت علی ع در مطلب روز گذشته نقل شد نیز اشاره به همین نکته داشت .وقتی نفس و باطن آدمی فاسد شود معنایش آنست که درخت وجودش آسیب دیده است و در چنین جایی  تنها باید ریشه را درمان کرد!  و تا ریشه ها درمان نشوند درخت وجود اصلاح نخواهدشد.

دل اگر پاک بود جلوه گه نور خداست

سینه پاکدلان آینه دوست نماست

زاهدا از چه به تزویر شوی درمحراب

این چه زهدی است که آلوده به نیرنگ و ریاست!

@namazesobh

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد