نماز صبح

ان ناشئه اللیل هی اشد وطئا و اقوم قیلا

نماز صبح

ان ناشئه اللیل هی اشد وطئا و اقوم قیلا

توهم تکیه گاه!


در آیه 88سوره نمل میخوانیم: وتری الجبال تحسبها جامده وهی تمر مرالسحاب .دراینجا خداوند پرده از واقعیتی برمیدارد و میفرماید : آنچه شما کوه ثابت میپندارید بسرعت ابر در حرکت است.و این نشان میدهد که چقدر میان واقعیت پدیده ها باآنچه ما ظاهرا میبینیم تفاوت وجود دارد!  ما ظاهرا کوهی مستحکم و باثبات و ...میبینیم ولی در واقع ذره ای معلق در هواست.( در آیه 5 سوره واقعه میفرماید : و بست الجبال فکانت هباء منثورا پس این کوهها در قیامت خورد شده و به ذرات معلق بدل میشوند) واین تازه یکی از هزاران است.حال نکته مهم اینجاست که ما در دل و قلب خود که مرکز اصلی ادراک و بینش است به همین امور متغیر دل میبندیم بااین خیال که اینها بمثابه کوه هستند! در حالیکه حقیقت چیز دیگری است.هیچیک از مظاهر قدرت دنیا واقعا اینچنین نیستند و هیچیک از این دلگرمیهای قلبی ما  نمیتوانند تکیه گاهی برای ماباشند.این توهمات در آن سرا آشکار میشود.پس قبل از آنکه در آنجا احساس خسران فراوان داشته باشیم، در همین جا قدری تامل کنیم.شاید بتوانیم از این تکیه گاههای توهمی فاصله گرفته و فقط آن تکیه گاه واقعی یعنی خداوند را در دل جای دهیم!

تودر خوابی و این دیدن خیال است!

هرآنچه دیده ای از وی مثال است

به صبح حشر چون گردی تو بیدار

بدانی کاین همه وهم است و پندار!

@namazesobh

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد