چشم روشنی!

یکی از سنتهای الهی که در قرآن مکرر بآن اشاره شده است سنت پاداش است.خداوند از یک رابطه همیشگی میان عمل آدمی و پاداش ویا کیفر آن خبر میدهد.اما گاهی در این میان از تعابیر خاصی استفاده شده که بر جذابیت مساله افزوده است.در آیه 17سوره سجده میخوانیم: فلاتعلم نفس مااخفی لهم من قره اعین جزاء بماکانوایعملون.یعنی کسی نمیداند که خداوند درپاداش اعمال انسان چه چشم روشنی برای او قرار داده است! واین آیات بیانگر رابطه حقیقی میان اعمال انسان و نتایج آن است.اما آنچه سبب غفلت آدمی است این است که میان حقیقت و اعتبار اشتباه میکند.آثار اعتباری و ظاهری و فریبنده و موقتی دنیا در نظرش جلوه میکند و بجای آب بسراغ سراب میرود! غافل از اینکه هیچگاه نور با ظلمت و علم باجهل و درستی با نادرستی برابر نخواهد بود.وهمیشه کسانی که فریفته جولان ظاهری و موقتی باطل شوند حسرتی همیشگی را بدنبال خواهندداشت.

@namazesobh