اندیشه "والا"

از وقتی انسان به عالم پست "دنیا" هبوط کرد! مشکلاتش آغاز شد! و تا به همان خانه آغازینش برنگردد مشکلاتش باقی است! اما این سفری است که او خودش باید آغاز کند، آن هم سفری از جنس فکر واندیشه! ...واو هیچ راه دیگری برای رهایی از ملالت حاصل از حضور در دنیای دون بجز رشد و ارتقای اندیشه و فکر ندارد! البته همواره جسم مادی او که به تناسب دنیای مادی و خاکی از جنس ماده آفریده شده او را فریب میدهد و این توهم را در او ایجاد میکند که شادیش در گرو لذات جسمانی است! غافل از اینکه این همان گردابی است که به قعر چاه دنیا میکشاند.راه نجات از این گرداب تنها در تعالی اندیشه و روح است. او باید متوجه تفاوت میان جسم و فکرخود باشد و فکر واندیشه خود را از  اسارت جسم و تن رها سازد.وقتی اندیشه از زندان تن رها میشود ملالتهای ناشی از تزاحم مادیات هم برطرف میشود وجای خود را به شادی میدهد.واین همان سفری است که با نگاههای متفاوت وتعابیرمختلفی از آن یادمیکنیم: سفراز صورت به معنا،از اسفل به اعلا، از دنیا به عقبی، ....و این سفری است که بااندیشه و فکر صورت میگیردو همین است رمز آن حدیثی که ساعتی اندیشیدن را برتر از عبادت هفتادساله میداند! چون عبادتی که فقط باحرکات جسمانی صورت گیرد نه تنها تورا از دنیای پست جدا نمیسازد بلکه با توهمی که در تو ایجاد میکند و غروری که میآفریند تورا به مرکز گرداب نزدیکتر میسازد! پس حواسمان باشد که فریفته این رنگها و جذابیتهای ظاهری نشویم.این تنوع و تکثر برای آن است که به آن خالق "واحد" بیندیشیم .و به هرمیزان در این اندیشه فراتر رفتبم بر قدر و ارزش ما افزوده خواهد شد! خداوند در آیه 13 سوره حجرات فرمود...وجعلناکم شعوبا وقبایل لتعارفوا ان اکرمکم عندا...اتقیکم...پس به این اختلافات ظاهری در قبیله و حزب و گروه و ملیت و ...تفاخرنکنید.همه اینها برای آنستکه از این ظاهربه آن باطن منتقل شوید و به تقوی برسید و درنهایت فقط همان تقوی ملاک سنجش شماخواهدبود!

@namazesobh