فرصت بی بدیل!

یکی از خصلتهای زمان اینست که هر لحظه جدیدی که فرامیرسد به هزینه ازدست دادن لحظات قبلی است! بنابراین هرلحظه یک فرصت تکرار نشدنی و بی بدیل است.پس تنها کسانی سود میکنند که از این لحظات بهره ببرند.اما چه میشود که نمیتوانیم از این فرصتها استفاده کنیم؟ بنظر میرسد که دلیل عمده اش این است که گرفتار توهمات باطل میشویم .توهماتی که در یک زنجیره پیچیده همانند غده ای سرطانی تکثیر میشوند و مجال اندیشه و حرکت را از انسان میگیرند.هرچند این توهمات انواع گوناگون دارند اما دریک چیز همه مشترکند که از همینجا میتوان آنها را تشخیص داد و آن اینست که همه اینها ما را به جدی گرفتن بازی دنیا و لزوم تدارک وسیع برای مقابله با خطرات احتمالی فرامیخوانند! جملاتی از این دست که در این جامعه دیگر نمیشود به کسی کمک کرد چون همه سوء استفاده میکنند ویا اینکه امروزه باید گرگ بود و گرنه...وامثال این جملات آدمی را دچار اضطراب و دلهره ای میسازد که همه اوقات شبانه روزیش را فرامیگیرد و همه آرامش را از اوسلب میکند.در حالیکه ماجرا باین بزرگی نیست! دنیا و آنچه در دنیاست بسیار کوچکتر از آن است که اینقدر نیاز به تدارک داشته باشد و این تنها شیطان است که امور کوچک دنیا را در نظر مابزرگ جلوه میدهد.حق آن است که این فرصت ناب حضور در دنیا و امکان بهره گیری از این فرصت برای تهیه توشه و زاد دیگر دست نیافتنی است.خداوند در آیه43 سوره روم میفرماید: فاقم وجهک للدین القیم من قبل ان یاتی یوم لا مردله من ا... خداوند در این آیه شریفه بآدمی هشدار میدهد که تا فرصت باقی است همت خود را مصروف درستی و راستی سازد! ..آری قدر نعمتهای الهی رابدانیم و سعی کنیم بابهره بردن درست از آنها شاکر این نعمتها باشیم و بدانیم که این فرصتهای بی بازگشت بسرعت سپری میشوند!

@namazesobh