حسابرسی از خود!
اگر آدمی خودش را رها کند معمولا توجهش به دیگران و بررسی عیوب آنها جلب میشود و خودش را بالکل فراموش میکند! یعنی آدمی معمولا عیوب خود را نمیبیند بلکه برعکس خوبیهای خودش را میشمرد! و یکی از مهمترین دلایل توقف آدمی در حرکت همین " انانیت" اوست! لذا توصیه کرده اند که توجه انسان باید معطوف به عیوب خودش باشد نه دیگران.خوبیهای دیگران را ببیند و عیوب خودش را تا بتواند نسبت باصلاح آنها اقدام کند و گرنه کسی که از خود راضی است انگیزه ای برای حرکت ندارد.علی ع در وصف متقین فرمود " وهم لانفسهم متهمون" آنها کسانی هستند که انگشت اتهام را بسوی خود میگیرند نه دیگران! یکی از نکات مهم در افراد مخلص هم همین است که کارخوب خود را اصلا نمیبینند! چه رسد که مرتب شمارش کنند! و درانتظار پاداش باشند! بهمین دلیل خداوند هم بی حساب به آنان میبخشد چون آنها هم بی حساب "عمل" میکردند! و چقدر دوست داشتنی اند این آدمها! بی ادعا وبی توقع و بی سروصدا و بدون دیدن خود ...با چشمهایی مهربان ودستهایی آماده برای خدمت به دیگران......
@namazesobh
