کشتی نجات!

روایت معروفی است که : ان الحسین مصباح الهدی و سفینه النجاه..براستی که حسین ع چراغ هدایت و کشتی نجات است.اما ببینیم که ما چگونه غرق میشویم و این کشتی قرار است در کدام دریا ما رانجات دهد؟ چه دردو مرضی است که ما را به سرحد مرگ کشانیده و او چگونه ما را درمان میکند؟ شاید یکی از بدترین تفاسیر این باشد که ما بهر گونه که در دنیا زندگی کنیم و بهرنحو که همه فرصتهارا در اینجا تباه کنیم و هر ظلم و جفایی را مرتکب شویم او در سرای جاویدان واسطه میشود و مارا از عذاب نجات میدهد .تنها کافی است سالی یکبار چند قطره اشک در عزایش بریزیم!!

بنظر نمیرسد چنبن تفسیری با هیچ منطقی قابل دفاع باشد .و این جفای به خود او نیز هست.اما میشود چنین گفت که حسین ع با بیدار کردن عقل و وجدان و قلب و دل ما در ما تحولی ایجاد میکند و دل مرده ما را شفا میدهد.او ما را از مرگ تفکر میرهاند.او ما را از دریای جهالت نجات میدهد.او کاری میکند که ما در همین دنیا سبک زندگی خود را عوض کنیم.اشکی که در عزایش میریزیم میتواند عامل ایجاد این تحول در درون ما شود تا پس از ایام عزای او و سپری کردن کلاس ابن آموزگار بزرگ بشری عیار انسانیت ما در همه جنبه ها بهبود پیدا کند.او به ما کمک میکند که در همین دنیا انسانی بیندیشیم و انسانی عمل کنیم و انسانی آزاده باشیم.آزاد باشیم و حق را قربانی منافع پوچ و خیالی دنیوی خود نسازیم.و صدالبته که اگر زندگی دنیای ما انسانی شد در آخرت هم از نجات یافتگانیم.انشاا...

@namazesobh