جزاوپناهی نیست!

اگر آدمی پا به صحنه غیب نگذارد و تنها هر آنچه با چشم ظاهر میبیند را باور داشته باشد با مشکلات بسیاری روبرو میشود! زیرا با انکار حقیقت  نمیتوان اثرش را ازبین برد! ومعلوم نیست که ابن سودای انکار حقایق از کجا در انسان پیدا میشود؟ ابن لجاجت و مقاومت بیهوده ای که در پذیرش حقایق از خود نشان میدهد...حتی اگر فرزند پیامبر خدا باشد! ..نه تنها مقاومت میکند بلکه استدلال هم میکند..اما همه استدلالش بر پایه همان چشم ظاهر است! بیچاره کوه بزرگ را در مقابلش میبیند و میگوید: ساوی الی جبل یعصمنی من الماء!!! او خیال میکند کوه از خود اراده ای دارد!! که پناه او شود!! و سخن دلسوزانه پدر پیر را برنمی تابد که فرباد میزند: فرزندم امروز پناهگاهی در مقابل اراده حق نیست!! ...

آری...مقاومتهای بیهوده و دست و پازدن های جانکاه بواسطه تکیه بر چشم ظاهر و بسنده کردن به همین دنیای رفتنی است...اما وقتی به وجدان درونت گوش میدهی و در برابر ندای حق تسلیم....میبینی که همه عالم نیز در برابر تو تسلیم است!  تا تسلیم حق نشوی تسلیم تو نمیشوند!!!...

@namazesobh