نماز صبح

ان ناشئه اللیل هی اشد وطئا و اقوم قیلا

نماز صبح

ان ناشئه اللیل هی اشد وطئا و اقوم قیلا

اخلاص علی ع


روز ضربت خوردن مولای متقیان امیرمومنان علی بن ابیطالب علیه السلام است.

از حضرتش بسیار شنیده ایم.یکی از آنها این مواجهه حضرت باقاتلش است.دلجویی از قاتل و حساسیت به پذیرایی از او هر کسی را به تعجب وامیدارد که مگر میشود کسی باقاتل خودش چنین مهربان باشد؟ واین حرکت نشانه از نوع سلوکی دارد که امروزه و در این وانفسای اخلاق و انسانیت ازقضا کلیدی راهگشا برای ماست! بسیاری از معضلات اخلاقی صرفا از کینه ها و دشمنی ها تغذیه میشوند واگر آبی به پای درخت کینه ها ریخته نشود از ریشه خشک میشود!  علی ع قهرمان توجید است یعنی شخصیتی است که حتی یک اخم برای غیرخدا از اوسرنمیزند چه رسد بآنکه حقی را از کسی ضابع کند! و سر این محبت بی قیدوشرط بدیگران همبن نکته است! برای علی ع آنچه اهمیت دارد محبوب ومعبودش است ولذا اساسا گویا کار دیگران را نمیبیند.

واین بهترین راه ریشه کن کردن باطل از صحنه وجود است زیرا هر چیزی بواسطه ترک کردن سخن از او  ازبین میرود.بیاییم این خصلت رااز مولایمان بیاموزیم و به افکار منفی، به کینه ها و دشمنیها اجازه رشد ندهیم وان از طریق بی توجهی است.الباطل یموت بترک ذکره همانند علفهای هرزی که اگر ازریشه کنده نشوند بسرعت تولید مثل میکنند....

@namazesobh

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد